Ten months later...

Δέκα μήνες αργότερα.....

Επιτέλους!!! Όχι, δεν αναφέρομαι στους πάρα κάτι 10 μήνες της εγκυμοσύνης όπως πολλοί μπορεί να σκεφτούν αλλά στους δέκα μήνες που πέρασαν από τον περασμένο Δεκέμβρη που καλωσορίσαμε την μπέμπα μας! Λίγο ακόμα να αργοπορούσα και θα μιλούσαμε για ένα χρόνο!
Ου ου ου, και τι δε συνέβη από τότε, μόνο ανάρτηση δεν κατάφερα να κάνω όπως υποσχέθηκα! Ήδη αυτήν εδώ την ετοιμάζω κοντά ενα μήνα!! Ενώ παράλληλα Μεγαλώνουμε, ομορφαίνουμε, γινόμαστε κοτζάμ δεσποινίδες ...η ψωνάρα,χι,χι!!

Έτσι κάπου εδώ έρχομαι να θαυμάσω και να απονείμω βραβείο οργάνωσης, ατσάλινης θέλησης και αντοχής σε όλες τις μαμαδομπλόγκερς και ειδικά σε αυτές που επιδίδονται στο crafting παντός είδους, οι οποίες είναι και πολλές, και πάντα καταφέρνουν με ένα μαγικό τρόπο να έχουν τις υπέροχες αναρτήσεις τους έτοιμες, για να μπορούμε εμείς να απολαμβάνουμε και να εμπνεόμαστε διαβάζοντάς τες!

Μη νομίσετε βέβαια πως επειδή δεν έγραψα τίποτε τελευταία, δεν μπλογκάρω. Κάθε άλλο, μπλογκάρω νοερά!
Εξάλλου αυτοί οι δέκα μήνες ήταν γεμάτοι από υπέροχα γεγονότα τα οποία συνοδεύονταν πάντα από χειροτεχνίες και κατασκευές τις οποίες έχω φωτογραφίσει και αναμένουν να μεταμορφωθούν σε αναρτήσεις. Το δύσκολο είναι (και πάντα ήταν, εδώ που τα λέμε και πριν δεν ήμουν πολύ συνεπής) να οργανώσω και να επεξεργαστώ τις φωτογραφίες που βγάζω κάθε φορά.  Μου παίρνει αρκετό χρόνο στον οποίο θα πρέπει να είμαι καθηλωμένη στον σταθερό υπολογιστή, και φυσικά με ένα μωράκι που έχει αρκετά άστατο ύπνο και το οποίο θηλάζει ακόμη, όπως καταλαβαίνετε δεν είναι εφικτό!

Για να πάρετε μια ιδέα, να ένα μικρό ημερολόγιο για τους μήνες που πέρασαν μέσα από τα μάτια της μπεμπούλας μας! Αλήθεια πότε πέρασαν κιόλας...;;!!

Στις 2 Δεκέμβρη ήρθα στον κόσμο και μετά από λίγο γιορτάσαμε τα γενέθλια του μπαμπά, έχουμε το ίδιο ζώδιο! Άγχος και αγωνία η μαμά, μέχρι να γνωριστούμε και να μάθουμε η μια τα χούγια της άλλης!

Η γιαγιά Μαίρη μας έφτιαξε βασιλόπιτα τσουρέκι καρδούλα και μας βρήκε το νέο έτος ενώ μόλις είχα ένα μήνα στη ζωή!

Η μαμά ζωγραφίζει το δωμάτιο όταν εγώ κοιμάμαι! Άθλος δηλαδή, μιας και ζητάω να φάω κάθε μιάμιση ώρα! Τα πρώτα μου παπουτσάκια από τη γιαγιά!

Γιούπι!!! Άρχισα να βγαίνω βόλτες με το αυτοκίνητο και το καρότσι! Μ' αρέσει! Φόρεσα και το πρώτο μου βραχιόλι Μαρτάκι για να μη με κάψει ο ήλιος, δώρο της Χριστίνας!

Η βόλτες συνεχίζουν, η μαμά μου τρελαίνεται να μου βάζει τις κορδέλες που μου φτιάχνει και να στολίζει το σπίτι με ανοιξιάτικα λουλούδια!

Καλέ τι περίεργα πράγματα συμβαίνουν; Μου δίνουν να φάω κρέμα με κουτάλι, έχει πλάκα, μ' αρέσει να λερώνομαι αλλά δε θέλω να με σκουπίζουν! Δοκίμασα να κοιμηθώ και στην κούνια στο δωμάτιο μου με την πάντα και τα μαξιλαράκια που μου έφτιαξε η μαμά! Ωραία ήταν!

Μεγαλώνω λένε, αλλά τα πόδια μου συνεχίζουν να είναι μια στάλα, σε σύγκριση με της μαμάς! Α!! παραλίγο να πνίξουν την ξαδέρφη μου, την βάφτισαν λέει και θα τη φωνάζουμε Κωνσταντίνα! Κάτι μου λέει ότι θα το βιώσω και εγώ σύντομα αυτό και δεν θα μου αρέσει καθόλου!

 

Τι σας έλεγα; Την πάτησα και εγώ! Με βαφτίσαν και με λένε Μαρία τώρα, αλλά με φωνάζουν Μαίρη! Αχ αυτή η μαμά όλη μέρα έτρεχε σαν παλαβή καιρό πριν, έκοβε, έραβε, ζωγράφιζε, έβαφε, ησυχία δεν είχε και λέει για μένα! Και σα να μην έφτανε η βάφτιση οργάνωσε και ένα double babyshower για δυο φίλες της που θα γεννούσαν τον επόμενο μήνα!!! 

Επιτέλους με πήγαν σε αυτό το μέρος που λέγεται θάλασσα! Γουάου λέμε!! Ήταν τέλεια!

Το καλύτερο όμως ήταν η συναυλία των Μικρούτσικου-Πασχαλίδη! Η αλήθεια είναι, το έμαθα εγώ, δεν ήθελαν να με πάρουν μαζί τους, δεν κάνει για τα αυτιά μου λέγαν! Δεν τους άφησα όμως, για να κοιμηθώ θέλω να θηλάζω από τη μαμά μου και έτσι αναγκαστικά με πήραν μαζί τους! Στην αρχή με πήρε ο ύπνος και με ξύπνησε αυτός ο αγενής κύριος Θάνος με το πιάνο και τη φωνάρα του! Τον κύριο Μίλτο τον συμπάθησα πολύ, χόρεψα και νανουρίστηκα πολύ ωραία με τα τραγούδια του μιας και τα ακούμε συνεχώς στο σπίτι!

Τώρα που στέκομαι στα πόδια μου και θα μάθω και να περπατάω, λέω να πάρω το μηχανάκι του θείου και να κάνω τις βολτίτσες μου, τι λέτε;

Αχ, ήταν μια γεμάτη και πολύ όμορφη χρονιά! Μένει ο Νοέμβρης και ο Δεκέμβρης οπότε και θα οργανώσουμε τα πρώτα μας γενέθλια, ελπίζω η ανάλογη αφιέρωση να μην κάνει 10 μήνες να αναρτηθεί!

Τώρα όποια μαμά έχει καμιά συμβουλή για το πως γίνεται να συνδυάσει κανείς και μωρό και μπλόγκ, ας μου τη στείλει παρακαλώ γιατί μου φαίνεται πως από Δεκέμβρη που επιστρέφω στη δουλειά θα φρικάρω! Σας φιλώ και...wishful thinking...τα λεμε σύντομα και πιο οργανωμένα....!

Welcome....!

Καλώς όρισες ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ! Καλώς όρισες 2016! Καλώς όρισες ΈΡΩΤΑ! Καλώς όρισες Άνοιξη!

Με αυτή τη σειρά και πολύ καθυστερημένα! Όχι δεν είναι μια ανάρτηση για το νέο έτος, την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου ;-P ή την Άνοιξη αλλά σίγουρα για τη γιορτή της αγάπης...
Ένα μήνα πριν μπει το 2016, λίγο νωρίτερα από ότι την περιμέναμε και ύστερα από 9 όμορφους αλλά και αγχωτικούς μήνες ήρθε στον κόσμο η μεγάλη αγάπη της κοινής ζωής μας, η ΜΠΕΜΠΑ μας!

Τα λόγια είναι περιττά όταν θέλει να αναφερθεί κανείς σε αυτό το μαγικό, συγκλονιστικό γεγονός της γέννησης ενός παιδιού ειδικά του δικού του παιδιού! Όταν δε, αυτό έρχεται μετά από δυσκολίες και κάμποσες απογοητεύσεις η χαρά είναι πολλαπλάσια! Εκτιμάς πολύ περισσότερο αυτό το υπέροχο δώρο που δυστυχώς δεν μπορούν πάντα όλοι να γευτούν!

Και ναι, όντως, ήταν μια απίστευτη εμπειρία την οποία το άγχος, ο φόβος και η αγωνία δε σε αφήνουν να ευχαριστηθείς όσο θα έπρεπε! Στο τέλος όμως, πράγματι και αν και δεν το περίμενα ότι θα φτάσω να το πω και εγώ κάποια στιγμή, όντως ξεχνάς κάθε δύσκολη στιγμή σα να μη τη βίωσες ποτέ! Είτε μιλάμε για την εγκυμοσύνη, είτε για τον τοκετό!



Δε θα μακρηγορήσω για το πόσο υπέροχη βλέπω την μπεμπούλα μου -η μαμά κουκουβάγια- ακόμη δε βγήκε από το αβγό! Θέλω μόνο να καταγράψω και εδώ σε αυτό το μπλογκ αυτό το γεγονός και να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν-φίλους και συγγενείς- με κάθε τρόπο σε αυτό το ταξίδι! Επίσης θέλω να ευχαριστήσω το γιατρό μου ο οποίος μας φέρθηκε άψογα και με τις γνώσεις και τον επαγγελματισμό του έφερε την μπεμπούλα μας στον κόσμο παρ όλες τις δυσκολίες της τελευταίας στιγμής!

Τέλος αυτή η ανάρτηση είναι ειδικά αφιερωμένη στη μαία μου! Λέω μαία μου, γιατί ήμουν από τις τυχερές που ο γιατρός μου γνωρίζει και υπογραμμίζει τη σημασία της μαίας σε όλη τη διαδικασία τόσο της εγκυμοσύνης όσο και της γέννας. Και ήμουν ακόμη πιο τυχερή γιατί η μαία μου είναι ένας απίστευτος άνθρωπος με χιούμορ και ακούραστη διάθεση να ενημερώσει. να καθοδηγήσει, να ηρεμήσει, να βοηθήσει την κάθε υστερική μελλοντική μανούλα όπως εγώ!

Για να την ευχαριστήσω λοιπόν αλλά και να ξεχαστώ από τα σκαμπανεβάσματα της λοχείας, της έφτιαξα μια κουκλίτσα ή για την ακρίβεια την μετέτρεψα σε κουκλίτσα! Όχι ότι δεν είναι από μόνη της βέβαια! ;-)

Ευχαριστώ πολύ Νίκη για όλα! Ακόμη και αν δεν κατάφερα να γεννήσω φυσιολογικά η βοήθεια σου ήταν πολύτιμη, ειδικά με το θηλασμό και όλες τις γνώσεις που μας μετέδωσες!

Αυτά προς το παρόν! Θα προσπαθήσω να έχω σύντομα ανάρτηση γιατί οι χειροτεχνίες καλά κρατούν, απλά το blogging θέλει το χρόνο του και αυτό, και με τη μπεμπούλα δεν προλαβαίνω....!Σας φιλώ και πάω για τάισμα!

A birthday/babyshower party for me!!!

Ένα πάρτι γενεθλίων αλλιώτικο απ' τα άλλα!!

Μιλάω φυσικά για το φετινό μου πάρτι γενεθλίων, τα οποία γιόρτασα ενάμιση μήνα περίπου πριν γίνω μανούλα!

Έχοντας μπει στο μήνα μου και περιμένοντας με λαχτάρα και αγωνία την μπουμπούκα μας, είπα να κάνω μια τελευταία ανάρτηση για αυτό το πάρτι που είχε σκοπό να είναι baby shower, όπως αυτό που ετοιμάσαμε και είδατε εδώ, πριν 7 μήνες για την ανιψιά μου! Το γεγονός ότι είχα τα γενέθλια μου λίγο πριν αποτέλεσε μια ευτυχή συγκυρία και έτσι γιορτάσαμε με ένα σμπάρο 2 τρυγόνια! Άσε που τα γενέθλια της μαμάς αλλά και του μπαμπά θα μπουν σε δεύτερη μοίρα πια μιας και η μπέμπα  μας αναμένεται να γιορτάζει κάπου στο ενδιάμεσο!

Σε αυτό το πάρτι βέβαια είχα και τη λιγότερη συμμετοχή όσον αφορά το κατασκευαστικό τουλάχιστον κομμάτι, σε αντίθεση με αυτό της αδερφής μου, μιας και οι καλές μου φιλενάδες ήθελαν να τα ετοιμάσουν όλα αυτές! Έτσι και έγινε και με άφησαν άφωνη με όλα αυτά που σκαρφίστηκαν!

Εγώ περιορίστηκα στις προσκλήσεις, σε ένα μέρος του ενθυμίου για τους καλεσμένους-κάτι ροζουλί μωράκια από τσόχα και σε κάποια από τα φαγητά!

 Ά! Στόλισα και μια παλιά κορνίζα που είχα και έβαλα μέσα κάμποσους από τους υπερήχους του μωρού και έφτιαξα στο πιτς φιτίλι μια κορδέλα για την εξώπορτα!

Τα υπόλοιπα ήταν εμπνεύσεις και δημιουργίες των κοριτσιών τις οποίες δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω!
 

Σε αυτό το baby shower και λόγω της εγγύτητας του με τα Χριστούγεννα, τα χρώματα ήταν κόκκινο λευκό και λίγο ροζ!

Banner και pom pom απο τα χέρια της φίλης Βάσως! Έμπνευση της για την πανότουρτα ήταν η minnie από αυτό το ωραίο ρουχαλάκι και το γραμματάκι Μ που τυχαίνει να είναι το αρχικό πολλών λέξεων που μας ταιριάζουν και Μαμά και Μπέμπα και Μinnie και Μαίρη που θα είναι και το όνομα της μικρής!

Τα δωράκια που θα έπαιρναν οι καλεσμένοι ήταν μια υπερπαραγωγή επίσης, ευφάνταστα και απίστευτα τσαχπίνικα, πέντε τεμάχια στο σύνολο μέσα σε ένα ωραιότατο σακουλάκι! Ένα κεράκι για να καεί τη μέρα που θα έρχεται στον κόσμο η μπέμπα, ένα φακελάκι με σπόρους απο διάφορα λουλούδια όπως βιολέτες και πανσέδες για να φυτευτούν και να ανθίσουν την άνοιξη όπως η μπεμπούλα, ένα γλυφιτζούρι πιπίλα, μια σοκολάτα γάλακτος με ευχαριστήριο περιτύλιγμα και το μωράκι απο τσόχα που είχα ράψει εγω!

Δε ξέρω για τους καλεσμένους αλλά εγω κατενθουσιάστηκα!
Το μενού περιελάμβανε 2 σαλάτες, μια ζυμαρικών και μια του Καίσαρα, τυροπιτάκια , λουκανικοπιτάκια, μια κολοκυθοτυρόπιτα, τις τορτίγιες και τα σουβλάκια με μοτσαρέλλα τοματίνια και πέστο βασιλικού της Ερμιόνης απο το the one with all the tastes και πίτσα φυσικά! Ειδική παραγγελία για το τέλος απο τις φιλενάδες-κουμπάρες Βάσω και Εύη η ολόφρεσκη τούρτα καρδιά για να σβήσω τα κεράκια μου! Με σκλαβώσαν απλά! Τι άλλο να πω!?

Η μπεμπούλα αλλά και εγώ λουστήκαμε με πολλά δωράκια και ακόμη περισσότερη αγάπη, ίσως τα ωραιότερα γενέθλια τις μέχρι τώρα ζωής μου! Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους ήρθαν και φυσικά στις εμπνεύστριές και οργανώτριες!

Σας φιλώ και σας αποχαιρετώ! Επόμενη ανάρτηση εύχομαι παρέα με τη μπεμπούλα μου...!

It's pumpkin time - it's winter time!!

Κολοκύθες παντού!!!

Μύρισε χειμώνας έτσι δεν είναι;!

Οι κολοκύθες που φέτος παρήγαγε το περιβόλι μας σε υπεραφθονία πήραν τη θέση τους παντού!
Στο σαλόνι, στο μπαλκόνι, στην είσοδο του σπιτιού και φυσικά κάποιες από αυτές, οι πιο ασχημούλες στο στομάχι μας!!!



Φέτος έλεγα δε θα στολίσω φθινοπωρινά, με τη μπέμπα καθ οδόν και την κοιλιά τούρλα είπα να κρατηθώ...αλλά...ήταν τόσο όμορφες οι κολοκύθες μας που δελεάστηκα και το 'να έφερε το άλλο, μαζεύτηκαν τα καλοκαιρινά, το μάτι έπεσε στα φθινοπωρινά και να σου οι υπερπαραγωγές και φέτος!

Ε, του χρόνο με τη μπεμπούλα στα φόρτε της- πρώτα ο Θεός-ίσως...δεν παίρνω και όρκο...κρατηθώ!

 

Τις περισσότερες κολοκύθες τις άφησα έτσι όπως είναι, μόνο μια κορδελίτσα σε μία και το welcome για το καλωσόρισμα στην μακρόστενη κολοκύθα της εισόδου ήταν η φετινή μου παρέμβαση, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι, επειδή μου άρεσαν πολύ τα περσινά μου μίνι κολοκυθάκια, μου πέρασε από το νου να τις ζωγραφίσω με διάφορα φθινοπωρινά θέματα! Κρατήθηκα όμως και ίσως κάποια άλλη στιγμή να το κάνω και αυτό!

Χρησιμοποίησα και τις γιρλάντες μου με τα φθινοπωρινά φύλλα από τσόχα που είχα φτιάξει πέρσι και μπορείτε να τις δείτε εδώ! Δεν τις κρέμασα στην κουρτίνα βέβαια αλλά τις χρησιμοποίησα για να μετατρέψω αυτό το στεφάνι σε φθινοπωρινό και για να μεταμορφώσω το ράφι πάνω από το τζάκι μας! Έβαλα και κάτι φωτάκια που είχαν ξεμείνει από τα Χριστούγεννα και η υπερπαραγωγή έλαβε σάρκα και οστά!

Όσο για τις υπόλοιπες κολοκύθες μας, έχω ήδη φτιάξει τρεις φορές κέικ κολοκύθας χρησιμοποιώντας παραλλαγμένη λίγο μια συνταγή του Πετρετζίκη η οποία γίνεται ανεκδιήγητα νόστιμη, αφράτη και αρωματική καθώς επίσης και κολοκυθόπιτες, γλυκιές και αλμυρές αλλά και μια συνταγή από το sundayspoon για σάλτσα για τορτελίνια την οποία μπορείτε να δείτε εδώ! Τελικά είναι πολύ χρήσιμο υλικό η κολοκύθα και ας μην την εκτιμούμε τόσο ακόμα, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε!

Τη συνταγή για το κέικ σας τη δίνω εδώ με τις αλλαγές μου, κάντε την και θα με θυμηθείτε!

Κέικ με κολοκύθα

 Η συνταγή είναι για μια σχετικά μικρή φόρμα κέικ! Διπλασιάστε αν θέλετε μεγαλύτερη ποσότητα!

ΥΛΙΚΑ:
250γραμμάρια πουρέ κολοκύθας
2Αυγά
117γραμμάρια Σπορέλαιο
220γραμμάρια Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
300 γραμμάρια Ζάχαρη κρυσταλλική
1/2 κουτάλι γλυκού σόδα
1/2 κουτάλι γλυκού Αλάτι
1 γεμάτη κουταλιά γλυκού κανέλα
1/4 κουτάλι γλυκού γαρύφαλλο
1/4 κουτάλι γλυκού μοσχοκάρυδο
2 κουτάλια γλυκού μπείκιν πάουντερ
1 κουτάλι γλυκού ξύσμα πορτοκαλιού

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:
Ξύνω με ένα κουτάλι και βγάζω το περιεχόμενο της κολοκύθας. Παίρνω γύρω στα 300 γραμμάρια από αυτό και το βράζω με 3 κουταλιές της σούπας νερό για 10 λεπτά σε ένα κατσαρολάκι με ένα ξυλάκι κανέλας. Όταν βράσει το σουρώνω, το αφήνω να κρυώσει λίγο και το περνάω στο μούλτι να γίνει πουρές. Σουρώνω τον πουρέ και αφαιρώ το υγρά ως ότου μείνουν τα 250 γρ που χρειάζομαι!
Ανακατεύω όλα τα υλικά με ένα σύρμα σ ένα μπολ, εκτός από το αλεύρι. Προσθέτω στο τέλος το αλεύρι και ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο στους 180C για 45-50 λεπτά μέχρι που να είναι έτοιμο. Σερβίρω με άχνη ζάχαρη και κανέλα.


Να πω, βεβαίως, βεβαίως για να μην παρεξηγηθώ, ότι κρατιέμαι όσο μπορώ να μην τα καταβροχθίζω όλα μόνη μου γιατί ήδη μοιάζω με παραφουσκωμένη κολοκύθα!

Εν τω μεταξύ ο καιρός περνάει και περίπου σε ένα μήνα περιμένουμε τη μπεμπούλα μας! Ελπίζω πριν φύγω για το μαιευτήριο να προλάβω να σας δείξω το baby shower πάρτι που μου ετοίμασαν οι φίλες μου για να γιορτάσουμε τα γενέθλιά μου αλλά και τον ερχομό της μπέμπας!